Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Αγαπημένο μου ημερολόγιο... ημέρα πρώτη

Η πειθαρχία και ακόμη περισσότερο η αυτοπειθαρχία δεν θα έλεγα ότι με χαρακτηρίζουν ιδιαίτερα. Ίσως γι' αυτό δεν κατάφερα ποτέ να ακολουθήσω μία δίαιτα. Πάντα έλεγα ότι ο μόνος τρόπος για να τα καταφέρω θα ήταν να έχω έναν "μπαμπούλα" πάνω από το κεφάλι μου. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, νομίζω ότι θα μπορούσα να βρω τρόπο να κάνω ότι θέλω ακόμη και υπό καθεστώς μπαμπούλα. Γι' αυτό άλλωστε δημιούργησα ένα δημόσιο ημερολόγιο και όχι ένα ιδιωτικό. Ελπίζω ότι ο Μεγάλος Αδελφός θα με βοηθήσει.

"Όχι, δεν θα το κάνω, τί θα γράψω στο μπλογκ,
ότι με το που ξεκίνησα τον "ιερό αγώνα" μου,
έπεσα με τα μούτρα στις "αμαρτίες";  

Κάτι έκανε σήμερα, μπορώ να πω. Γιατί το μεσημέρι ήθελα τόσο πολύ να φάω junk food, αλλά σκεφτόμουν: "Όχι, δεν θα το κάνω, τί θα γράψω στο μπλογκ, ότι με το που ξεκίνησα τον "ιερό αγώνα" μου, έπεσα με τα μούτρα στις "αμαρτίες"; Κι αν διαβάσει το post κανένας δικός μου; Είχα λοιπόν ένα κίνητρο παραπάνω. Να δούμε πόσο θα κρατήσει! Γιατί σήμερα ντράπηκα να παρεκτραπώ. Αν όμως υποχωρήσουν οι ντροπές, πολύ φοβάμαι ότι θα πρέπει να μετονομάσω το μπλογκ σε "Πρακτικός Οδηγός για να γίνεις Αφρατούλα".

Από το πρωί μέχρι το μεσημέρι έπινα ένα καφέ. Ναι, τον ίδιο! Αυτό θα πει caffè lungo, χαχαχα! Αύριο δεν πρέπει να κάνω το ίδιο λάθος, πάω τώρα να ετοιμάσω το έδαφος για το αυριανό μου πρωινό, ώστε να μην έχω καμία δικαιολογία!

Πρόσφατα διάβασα σε ένα άρθρο ότι αν φάμε ένα καλό πρωινό
και ενδιάμεσα των γευμάτων ένα υγιεινό σνακ,
θα έχουμε λιγότερες πιθανότητες να υποκύψουμε
σε διατροφικούς πειρασμούς το βράδυ.

Ούτε ένα λεπτό δεν μου πήρε να ρίξω σε ένα μπολ λίγα δημητριακά, να το σκεπάσω με ένα πιατάκι και να ακουμπήσω πάνω του το κουταλάκι. Τώρα δεν έχω καμία δικαιολογία για να μην φάω πρωινό. Μάλιστα, το έβαλα πάνω στο γραφείο μου, καθώς αύριο ξεκινώ πρωί την δουλειά, ώστε να μην θέσω ως δικαιολογία ότι "ναι μεν τα προετοίμασα, αλλά δεν πρόλαβα να φάω γιατί με πρόλαβε η δουλειά και καταπιάστηκα". Εκτός αν επινοήσω κάποια νέα δικαιολογία αύριο, πράγμα που απεύχομαι. Σαν τους ιούς, ένα πράγμα, που παρά τα αντιβιοτικά εξελίσσονται και μεταλλάσσονται!

Το μεσημέρι έφαγα ένα πιάτο μακαρόνια με κοτόπουλο κοκκινιστό και φέτα. Κανονικά θα έπρεπε να μην συνδυάσω κρέας και φέτα, αλλά πραγματικά λατρεύω την φέτα, την τρώω σχεδόν με όλα τα φαγητά και μάλιστα υπάρχουν κάποια φαγητά που προτιμώ να μην φάω καθόλου αν δεν έχω φέτα να τα συνοδεύει.

Επειδή είναι αργά και αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς (σήμερα, δηλαδή, είναι 00:40) τα λέμε αύριο!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου