Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Από το junk food στην αξία της επιβράβευσης

Χτες η μέρα ήταν ξεχωριστή. Ειδική περίσταση. Μετά από πάρα πολύ καιρό, πήγα να φάω σε McDonald's! Μου αρέσουν πάρα πολύ, οι πατάτες τους, το Big Mac, το Greek Mac, το McFish, οι κοτομπουκιές. Το ήξερα εδώ και μέρες και γι'αυτό δεν ήθελα να τρώω άσχημα. Έλεγα, ας το κάνω τουλάχιστον στο τέλος της εβδομάδας, όχι όλη την εβδομάδα.

Ένας από τους στόχους μου είναι να φτιάχνω σπιτικά burger, hot dog, σουβλάκια και πίτσες,
ώστε να μην τρώω καθόλου fast food έξω ή από delivery. Έτσι δεν θα στερηθώ αυτό το είδος φαγητού,
θα είμαι πιο σίγουρη για την ποιότητά του και φυσικά θα κάνω οικονομία!

Μπήκα στην ιστοσελίδα τους και είδα πόσες θερμίδες, τι θρεπτικά συστατικά και τι άλλο έχει η κάθε μερίδα. Από περιέργεια, αλλά και για πλάκα, κάθισα και υπολόγισα πόσες θερμίδες είχαν αυτά που είχα επιλέξει για να φάω. Ήταν γύρω στις 1200. Τα δύο τρίτα περίπου των θερμίδων που χρειάζεται μία γυναίκα για όλη την ημέρα! Υπολόγισα ότι αυτά που έφαγα την υπόλοιπη ημέρα (πρωινό: αυγό βραστό με 2 φέτες φρυγανισμένο ψωμί, σνακ: μία μπανάνα, γεύμα: μία σαλάτα ρόκα-παρμεζάνα) θα έφταναν περίπου τις 500 θερμίδες. Κοίτα να δεις! Έτσι απόλαυσα το junk meal μου χωρίς πολλές τύψεις.

Αντί για αναψυκτικό πήρα χυμό και επέλεξα παιδική μερίδα στις πατάτες και στις κοτομπουκιές μου. Βέβαια, όλο το γεύμα είχε σίγουρα άφθονο αλάτι! Δεν το κατάλαβα όταν έτρωγα, αλλά αργότερα όταν επέστρεψα σπίτι διψούσα πάρα πολύ, και ήθελα νερό περισσότερο απ'ότι συνήθως.


Το junk food είναι μία από τις αδυναμίες μου. Δεν θέλω να την πολεμήσω, αλλά να συμφιλιωθώ μαζί της ώστε να την ελέγξω. Να τρώω junk food, αφού μου αρέσει, αλλά όχι κάθε τρεις και λίγο. Αν φάω burger την μία μέρα, να μην φάω πίτσα την επόμενη. Να μην προσθέσω και αναψυκτικό και επιδόρπιο, αλλά να πιω νερό. Θα μπορούσα να φάω μεγαλύτερες μερίδες, να πιω και αναψυκτικό και να προσθέσω και ένα επιδόρπιο στο τέλος. Όμως δεν το έκανα, και αυτό είναι ένα μικρό βήμα για το οποίο είμαι περήφανη. Όχι, δεν είναι αρκετό για να χάσω βάρος. Είναι όμως αρκετό για να με ωθήσει να κάνω το επόμενο βήμα. Και μετά το μεθεπόμενο. Και στο τέλος, βήμα βήμα, να επιτύχω τον στόχο μου.

Η επιβράβευση αξίζει για κάθε μικρό βήμα που κάνουμε, για κάθε ελάχιστη προσπάθεια που καταβάλλουμε, γιατί μας δίνει κίνητρο για να συνεχίσουμε. Αν περιμένουμε να δούμε το αποτέλεσμα για να επιβραβεύσουμε ίσως να απογοητευθούμε και να παρατήσουμε την προσπάθεια. Για να φτάσουμε σε έναν μακρινό προορισμό διανύουμε πολλά χιλιόμετρα βήμα βήμα. Με ένα σάλτο το καταφέρνουν μόνο οι μάγοι, οι υπεράνθρωποι και οι ηθοποιοί στις ταινίες.

Αυτό ισχύει παντού. Βλέπεις ανθρώπους να προσπαθούν να καταφέρουν κάτι, και είτε οι ίδιοι με το να είναι πολύ σκληροί με τον εαυτό τους, είτε οι γύρω τους, αντί να τους επιβραβεύουν για την προσπάθεια, για το μικρό βήμα, για ό,τι καταφέρνουν τέλος πάντων, να έχουν μία συμπεριφορά σαν  αυτή: "Μμμ...σιγά το πράγμα, ο σκοπός είναι να...". Σε κάποιον που κάνει δίαιτα, στο παιδάκι για τις επιδόσεις του στο σχολείο, στην δουλειά μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, παντού.

Όταν μάθουμε να επιβραβεύουμε την προσπάθεια, θα έχουμε μάθει να βοηθάμε στο να έρθει το αποτέλεσμα. Εύχομαι να έχουμε όλοι μας ένα υπέροχο σαββατοκύριακο!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου