Διάβασα στο Facebook ένα άρθρο από την Coach Stephanie στο No Excuses Workouts το οποίο μου άρεσε πολύ και σας το παραθέτω.
Now is your time.
For a long time it seemed to me that life was about to begin - real life. But there was always some obstacle in the way, something to be gotten through first, some unfinished business, time to still be served, a debt to be paid. Then life would begin. At last it dawned on me that these obstacles were my life. This perspective has helped me to see that there is no way to happiness. Happiness is the way. So, treasure every moment that you have. And treasure it more because you shared it with someone special, special enough to spend your time and remember that time waits for no one.
So stop waiting; until you finish school, until you go back to school, until you lose ten pounds, until you gain ten pounds, until you have kids, until your kids leave the house, until you start work, until you retire, until you get married, until you get divorced, until Friday night, until Sunday morning, until you get a new car or home, until your car or home is paid off, until spring, until summer, until fall, until winter, until you are off welfare, until the first or fifteenth, until your song comes on, until you've had a drink, until you've sobered up, until you die, until you are born again to decide that there is no better time than right now to be happy. Happiness is a journey, not a destination.
- Alfred D'Souza
Διαβάζοντας το άρθρο, είδα ότι και εγώ έχω ανάλογη συμπεριφορά σε σχέση με την διατροφή, την άσκηση και την φροντίδα του εαυτού μου. Η ειρωνία είναι ότι τρώω λες και δεν υπάρχει αύριο, την ίδια στιγμή που σκέφτομαι "από αύριο θα τρώω καλύτερα, θα ξεκινήσω γυμναστική και μπλα μπλα μπλα...". Στο φαγητό, κάτι κουτσοκαταφέρνω, μπορεί να μην έχω "μπει στον σωστό δρόμο", αλλά έχω κάνει μια αρχή, και μία τρώω σωστά, μία δεν προσέχω. Στο θέμα της άσκησης όμως; Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που γυμνάστηκα. Πότε ήταν η τελευταία φορά που έστω βγήκα να περπατήσω; Τώρα κιόλας θα το προσθέσω στην ατζέντα μου. Έγινε! Έβαλα μισή ώρα γυμναστικής κάθε μέρα στο πρόγραμμά μου. Αυτό μπορεί να είναι περπάτημα, σχοινάκι (μιας και έχω, να το χρησιμοποιήσω) ή γυμναστική στο σπίτι. Ή ό,τι άλλο σκεφτώ. Τώρα θα λαμβάνω ειδοποίηση για τη γυμναστική μου μέσω e-mail και sms. Αυτά είναι συστήματα, βάζεις τον εαυτό σου να σε πρήζει!
Now is your time.
For a long time it seemed to me that life was about to begin - real life. But there was always some obstacle in the way, something to be gotten through first, some unfinished business, time to still be served, a debt to be paid. Then life would begin. At last it dawned on me that these obstacles were my life. This perspective has helped me to see that there is no way to happiness. Happiness is the way. So, treasure every moment that you have. And treasure it more because you shared it with someone special, special enough to spend your time and remember that time waits for no one.
So stop waiting; until you finish school, until you go back to school, until you lose ten pounds, until you gain ten pounds, until you have kids, until your kids leave the house, until you start work, until you retire, until you get married, until you get divorced, until Friday night, until Sunday morning, until you get a new car or home, until your car or home is paid off, until spring, until summer, until fall, until winter, until you are off welfare, until the first or fifteenth, until your song comes on, until you've had a drink, until you've sobered up, until you die, until you are born again to decide that there is no better time than right now to be happy. Happiness is a journey, not a destination.
- Alfred D'Souza
 |
|
Η ειρωνία είναι ότι τρώω λες και δεν υπάρχει αύριο, την ίδια στιγμή που σκέφτομαι "από αύριο θα τρώω καλύτερα, θα ξεκινήσω γυμναστική και μπλα μπλα μπλα...". |
Διαβάζοντας το άρθρο, είδα ότι και εγώ έχω ανάλογη συμπεριφορά σε σχέση με την διατροφή, την άσκηση και την φροντίδα του εαυτού μου. Η ειρωνία είναι ότι τρώω λες και δεν υπάρχει αύριο, την ίδια στιγμή που σκέφτομαι "από αύριο θα τρώω καλύτερα, θα ξεκινήσω γυμναστική και μπλα μπλα μπλα...". Στο φαγητό, κάτι κουτσοκαταφέρνω, μπορεί να μην έχω "μπει στον σωστό δρόμο", αλλά έχω κάνει μια αρχή, και μία τρώω σωστά, μία δεν προσέχω. Στο θέμα της άσκησης όμως; Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που γυμνάστηκα. Πότε ήταν η τελευταία φορά που έστω βγήκα να περπατήσω; Τώρα κιόλας θα το προσθέσω στην ατζέντα μου. Έγινε! Έβαλα μισή ώρα γυμναστικής κάθε μέρα στο πρόγραμμά μου. Αυτό μπορεί να είναι περπάτημα, σχοινάκι (μιας και έχω, να το χρησιμοποιήσω) ή γυμναστική στο σπίτι. Ή ό,τι άλλο σκεφτώ. Τώρα θα λαμβάνω ειδοποίηση για τη γυμναστική μου μέσω e-mail και sms. Αυτά είναι συστήματα, βάζεις τον εαυτό σου να σε πρήζει!
 |
| Τώρα κάθε μέρα θα λαμβάνω ένα e-mail και ένα sms που θα μου λένε: Εεπ...σε τσάκωσα! Πάλι στον υπολογιστή κάθεσαι; Βγες να περπατήσεις, κάνε λίγη γυμναστική! |
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου